Το ηφαίστειο της Ισλανδίας

[Nikitas]

Το ηφαίστειο της Ισλανδίας η στάχτη και η φιλοσοφία

Ας ενωθούμε, ας πιαστούμε σφιχτά, ας σμίξουμε τις καρδιές μας, (...) όσο βαστάει ακόμα η θερμοκρασία τούτη της Γης, όσο δεν έρχουνται σεισμοί, κατακλυσμοί, πάγοι, κομήτες να μας εξαφανίσουν" Ασκητική, Νίκος Καζαντζάκης

Με αγωνία προσπαθούμε να εξασφαλίσουμε τα οικονομικά μέσα που θα μας επιτρέψουν να ζήσουμε με άνεση και ασφάλεια. Η μέριμνα και ο στόχος όλων είναι η βελτίωση των οικονομικών μεγεθών. Κατά βάθος όλοι οι κοινωνικοί και πολιτικοί θεσμοί υπηρετούν την οικονομική ευμάρεια παρά το ότι στην πράξη αποτυγχάνουν. Κατά καιρούς παρεμβαίνουν αστάθμητοι παράγοντες οι οποίοι ξεφεύγουν από κάθε έλεγχό να μας υπενθυμίσουν τις μεγάλες Αλήθειες που προσπαθούμε να λησμονήσουμε. Ότι είμαστε ταλαίπωρες και ανασφαλείς υπάρξεις, ριγμένες σε ένα ξένο και αδυσώπητο σύμπαν. Ότι κινδυνεύουμε κάθε στιγμή να χάσουμε όλα όσα έχουμε, ακόμη και τον ίδιο μας τον εαυτό.

Αυτές τις μέρες η Ευρώπη πληγώνεται από το ηφαίστειο της Ισλανδίας. Τα έγκατα της γης ξερνούν καπνό, σκόνη και στάχτη. Σαν να θέλουν να μας θυμίσουν την προέλευσή μας αλλά και τον μελλοντικό μας προορισμό. Τα έκτακτα οριακα γεγονότα θα μπορούσαν να είναι αφορμές παιδαγωγίας. Διότι η οσμή του θανάτου μυσταγωγεί στη φιλοσοφία. 'Συνειδητοποιούμε ότι όλα τα καλά λίαν σε μια στιγμή μπορούν να αφανιστούν. "Μέσης δεν νυχτός κραυγή γέγονε" Ιδού προμηνύεται η δυνατότητα αφανισμού των πάντων εν καιρώ μάταιης θλίψεως και ευδαιμονίας. Η αλήθεια βρυχάται. Ο καπνός απειλεί να μας σκεπάσει παρόλο που εμείς δεν παίρνουμε μυρωδιά. "ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέραις ταῖς πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ τρώγοντες καὶ πίνοντες, γαμοῦντες καὶ ἐκγαμίζοντες, ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλθε Νῶε εἰς τὴν κιβωτόν".

[DGeorge]

Και πού να δείς αν εκραγεί κανένα τέτοιο! για τι "μυσταγωγία θανάτου" θά'χουμε να λέμε.... Αν υπάρχουμε!